Woensdag 17 september

Na een heerlijke nacht slapen zonder wakker te worden van startende auto's, wassende vrouwen en huilende kinderen, hebben we een warme douche genomen. Dat is toch wel beter dan dat koude water van de voorgaande dagen.
Toen we op school aankwamen, zijn we eerst naar PP gegaan. We hebben in de bouwhoek gezeten, in de verkleedhoek geholpen en met de kinderen gespeeld. De kinderen vonden het hartstikke leuk en gingen allemaal om ons heen staan.
Tijdens de theepauze kregen we thee en een oliebol. Best vroeg om in september al oliebollen te eten! Tijdens de pauze hadden we een gesprek met Moses 2 (er zijn namelijk twee leraren die Moses heten). Moses 2 geeft gym en art op de bondekoschool. We hadden afgesproken om hem te helpen vandaag, maar blijkbaar hadden wij een andere manier van helpen in gedachten dan Moses 2. Hij zat tegenover ons en zei: 'What are we going to do today?' Wij waren in de veronderstelling dat wij hem zouden helpen, maar niet dat wij de les moesten verzinnen! We keken elkaar (bijna) zonder te lachen aan. Natuurlijk hadden wij wat verzonnen!
We gingen zo snel mogelijk naar huis om iets te verzinnen en spullen mee te nemen (het is dan helemaal een voordeel dat we op 5 minuten van school wonen). Het werd uiteindelijk een poppetje van gekleurd papier en muizentrappetjes als armen en benen. En gek genoeg.. Hij vond het een 'great idea'! Achteraf blijkt dat de leerlingen hele tafelkleden, armbanden, wandposters, schilderijen en oorbellen maken.
Tijdens de les is het nog een beetje onwennig. De kinderen staan op als je binnenkomt en gaan pas zitten als jij zegt dat het mag. Alle kinderen zijn muisstil tijdens het knutselen. Toen een van ons een opmerking maakte over de stilte in de klas, zei een meisje: 'it's not silence, we are concentrated.'
We lopen langs om iedereen te helpen. Achterin de klas zit een hele club leraren. De head teacher, Nazour, Moses 1 en natuurlijk Moses 2. Er werden foto's van ons genomen en we kregen complimenten van de head teacher.
Na de les zijn we met Kagumba naar Kampala geweest om boodschappen te doen. Helaas moesten we daardoor wel die heerlijke lunch op school missen.. ;) We moeten enorm lachen om Kagumba. Hij gaat ineens keihard zingen, Afrikaans dansen achter de winkelwagen of maakt hilarische opmerkingen.
Na het doen van de boodschappen rijden we terug naar huis. We komen langs huisjes met golfplaten, kinderen die op straat zitten met kapotte kleding en mensen die langs de weg hun spullen proberen te verkopen. Er staan honderden huisjes bij elkaar. Het is niet te bevatten. Je ziet het, maar het dringt niet tot je door.
Eenmaal thuis aangekomen ploften we op de bank. Ineens hoorden we kinderen roepen: 'teacher Diana, teacher Sophie!' Het zijn drie kinderen die vlakbij wonen. We hebben buiten even met ze gespeeld. Toen het donker werd probeerden we het licht aan te zetten. Nee toch?! Inderdaad: geen stroom. Aangezien de koelkast het dan ook niet doet, hebben we ons (net gekochte) vlees maar aan de buren gegeven.
Na het eten van onze kip en ei zijn we naar bed gegaan. Morgen weer een drukke dag op de bondekoschool!