Zaterdag 27 september en zondag 28 september

Zaterdag
Vandaag begon de dag met een reusachtige kakkerlak in het huis. Deze konden we dit keer niet weg sprayen met haarlak, dus moesten we een andere manier verzinnen. We hebben toen een bakje gepakt en geprobeerd om dat bakje zo snel en goed mogelijk over de kakkerlak heen te krijgen. Gelukkig ging dit in één keer goed! Met 3 boeken bovenop het bakje was het afwachten tot Kagumba kwam. Hij kan ons vast wel helpen.
Om kwart over 8 kwam hij aan samen met Eddy en Freddy. Hij moest enorm lachen om deze situatie. Hij schoof het bakje tot aan de deurpost en liet hem toen vrij. Toen de kakkerlak weer naar binnen wilde, bedacht hij zich geen moment en trapte hem dood. Wij, die alle verhalen over eitjes onder je schoen wel kennen, schrokken ons rot. Straks zit het hele huis vol! Volgens Kagumba zou het allemaal wel loslopen. Hmm.. Eerst zien...
Eenmaal op de markt aangekomen, zijn we eerst thee gaan drinken in het restaurant. Het is een restaurant met 'European prices', en dat zie je ook aan de bevolking dat er zit. Ze hebben daar ook stopcontacten die je mag gebruiken, dus we konden daar nog even onze telefoons opladen. Vannacht was de stroom namelijk uitgevallen. James Jam (de oude bekende van vorige week) had respect voor ons dat we op onze vrije zaterdag naar de markt gingen om te helpen. Dat zien ze niet vaak, muzungu's die eierdozen tillen en coolboxen sjouwen.
De eieren van de boerderij zijn heel snel uitverkocht. Iedereen wil deze eieren, omdat ze niet zijn bewerkt en het eigeel echt is. De kippen leggen alleen minder eieren door de regen, dus we hadden maar een beperkte voorraad. Kagumba is met ons meegegaan naar de supermarkt en naar de craftmarket. De craftmarket bestond uit allemaal kleine huisjes met souvenirs. Erg leuk, maar de prijzen leveren nog wel eens problemen op. Ze willen ons allemaal te veel laten betalen, maar Kagumba probeert er dan voor de zorgen dat ze normale prijzen rekenen. Soms lukt dat niet en moeten we naar een andere winkel. We moesten ook geld opnemen voor de safari. Het is niet niets, want Sophie moest 2,4 miljoen opnemen. De eerste keer pinnen liep uit op geld dat wel afgeschreven was, maar niet uit de muur kwam. Altijd even een stressmomentje, maar gelukkig stond het er na 10 minuten weer op. Na 6 keer pinnen hadden we eindelijk het geld bij elkaar. Het is niet heel fijn om met 2,4 miljoen rond te lopen. Gelukkig zaten we snel in de auto. Eenmaal terug op de markt kwam James nog even langs en gaf Dianne een hartjes sleutelhanger met 'keep smiling', nou.. Dat hebben we soms wel even nodig ;)
Terug in ons huis stonden de kinderen alweer voor de deur. We gaven ze een ballon en zijn toen naar bed gegaan. Even bijslapen voor vanavond, want we gaan namelijk uit! Rond 7 uur kwam Kagumba met een vriend om bij ons te eten. We aten spaghetti en we zijn rond half 10 naar Kampala gegaan. We gingen naar een club waar we als enige muzungu's rond liepen. We werden als prinsessen behandeld, iets dat we eigenlijk helemaal niet willen. Er werden bijvoorbeeld stoelen voor ons vrij gemaakt door een beveiliger. Iedereen drinkt hier bier. Als je wijn bestelde aan de bar, moesten ze het eerst aan de overkant van de straat gaan kopen voor je. Zo kon je wel 20 minuten wachten aan de bar op je drankje. Weer een bijzondere ervaring. Na een avond fanatiek dansen, kwamen we om 5 uur thuis. Hopelijk hebben we morgen geen spierpijn!

Zondag
Om 5 uur thuis, en om 7 uur zijn we alweer op. Gelukkig konden we na een kopje soep weer slapen. Rond half 1 werd er aangebeld. We hadden allebei onze pyjama nog aan, dus we gluurden door het spleetje van de gordijnen wie het zou kunnen zijn. We zagen niemand. 'Ach, het zal wel een kind zijn geweest', dachten we. Een paar minuten later ging weer de bel. Het enige dat we zagen was een grote man. Toen we de deur wilde openmaken, was hij weg. De kinderen vertelde aan ons dat hij op een boda boda kwam, maar ze hem ook niet kende. Vreemd.. We hadden ook met niemand afgesproken. We zijn direct mensen gaan sms'en of ze langs waren gekomen, maar niemand was het. We vrezen dat we er niet achter zullen komen.. Iets later in de middag regende het verschrikkelijk. Het leek wel of de bliksem naast ons huis insloeg! En helaas, wat we al dachten.. Geen stroom meer. Hopelijk gaat het nu niet weer 4 dagen duren! Onze buren aan de linkerkant hebben wel nog stroom, dus dat geeft niet veel hoop. Rond 2 uur zou Kagumba naar ons rijden vanaf Entebbe, maar om half 7 was hij er nog niet. African time.. ;)
Toen Kagumba om half 8 kwam, zijn we weer naar de supermarkt gegaan. Hij vroeg nog aan de bewaker of hij wist wie de man op de boda boda was, maar hij wist het ook niet. De bewaker noemt ons nog steeds muzungu's, maar Kagumba heeft er voor gezorgd dat hij onze namen weet. Heel fijn ;) We waren om half 10 thuis, en toen moesten we nog avondeten. Aangezien we allebei geen honger hadden, zijn we om 10 uur naar bed gegaan. Hopelijk hebben we morgen weer wat meer energie!