Maandag 13 oktober
Blijf op de hoogte en volg Dianne en Sophie
13 Oktober 2014 | Oeganda, Kayunga
Vandaag begint de laatste week. Wat is de tijd toch verschrikkelijk snel gegaan. We zijn inmiddels helemaal ingeburgerd in Kayunga, hebben veel mensen leren kennen en kijken niet meer op van sommige vreemde gebruiken.
We waren totaal niet fit na 5 uur slaap, dus hadden we besloten om een uurtje later naar school te gaan. We hebben toen aan onze verslagen gewerkt en ons schema voor de komende week doorgenomen. Alle laatste dingen moeten geregeld worden, en daar gaat nog aardig wat tijd in zitten.
Na school zijn we voor het eerst alleen naar Kampala gegaan. We wilde Oeganda niet verlaten voordat we samen dit gedaan hadden zonder begeleiding.
Met het papiertje met het adres in ons hand zijn we naar de taxibusjes gelopen. De eerste man wist waar het was en nam ons mee. Na een kwartier wenkte hij ons en zei dat we er uit moesten. Nu zijn we niet al te goed qua richtingsgevoel, maar dit is zeker nog geen Kampala. Hij zei dat we op de hoek van de straat een ander busje moesten kiezen.
Op de hoek van de straat stonden wel 7 busjes, met allemaal mannen die ons riepen. 'Muzungu, come here', we gaan er bijna aan wennen. We stapte in en werden weer verder gebracht, alleen ook dit busje ging niet rechtstreeks. De man van de taxibus adviseerde ons om met de boda te gaan. Nou, als we nu toch al zo heldhaftig bezig zijn, dan gaan we ook nog met met z'n tweeën op de boda. Met een jurk op de boda is toch niet zo'n heel groot succes, maar we hebben het overleefd.
Opeens kwamen we Walter tegen. Hij was onderweg vanaf het internetcafe naar huis. Hij vroeg of wij bij hem wilde eten. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen!
Het huis van Walter ziet er mooi uit. Hij heeft twee honden, goat en lucifer. Deze honden zijn vegetariër, omdat hij dat zelf ook is. Dit hadden wij nog nooit gehoord, vegetarische honden. ;)
We hebben heerlijk gegeten bij Walter en zijn chauffeur heeft ons weer thuis gebracht. Morgen gaan we weer een dagje naar school. In de avond zijn we van plan om alle spullen uit te zoeken die we gaan weggeven. Dat wordt nog een aardige klus!
We waren totaal niet fit na 5 uur slaap, dus hadden we besloten om een uurtje later naar school te gaan. We hebben toen aan onze verslagen gewerkt en ons schema voor de komende week doorgenomen. Alle laatste dingen moeten geregeld worden, en daar gaat nog aardig wat tijd in zitten.
Na school zijn we voor het eerst alleen naar Kampala gegaan. We wilde Oeganda niet verlaten voordat we samen dit gedaan hadden zonder begeleiding.
Met het papiertje met het adres in ons hand zijn we naar de taxibusjes gelopen. De eerste man wist waar het was en nam ons mee. Na een kwartier wenkte hij ons en zei dat we er uit moesten. Nu zijn we niet al te goed qua richtingsgevoel, maar dit is zeker nog geen Kampala. Hij zei dat we op de hoek van de straat een ander busje moesten kiezen.
Op de hoek van de straat stonden wel 7 busjes, met allemaal mannen die ons riepen. 'Muzungu, come here', we gaan er bijna aan wennen. We stapte in en werden weer verder gebracht, alleen ook dit busje ging niet rechtstreeks. De man van de taxibus adviseerde ons om met de boda te gaan. Nou, als we nu toch al zo heldhaftig bezig zijn, dan gaan we ook nog met met z'n tweeën op de boda. Met een jurk op de boda is toch niet zo'n heel groot succes, maar we hebben het overleefd.
Opeens kwamen we Walter tegen. Hij was onderweg vanaf het internetcafe naar huis. Hij vroeg of wij bij hem wilde eten. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen!
Het huis van Walter ziet er mooi uit. Hij heeft twee honden, goat en lucifer. Deze honden zijn vegetariër, omdat hij dat zelf ook is. Dit hadden wij nog nooit gehoord, vegetarische honden. ;)
We hebben heerlijk gegeten bij Walter en zijn chauffeur heeft ons weer thuis gebracht. Morgen gaan we weer een dagje naar school. In de avond zijn we van plan om alle spullen uit te zoeken die we gaan weggeven. Dat wordt nog een aardige klus!
-
19 Oktober 2014 - 08:27
Tineke:
:-( ......ja helaas....., jullie laatste week alweer..... wat is het snel gegaan hè? Maar wat hebben jullie ongelofelijk veel gedaan en gezien. Jullie zijn volgens mij ontzettend gegroeid hier! Ben echt super trots op hoe jullie deze minor/stage of hoe je het noemt, zo geweldig hebben uitgevoerd. Idee 10, uitvoering 10 haha!
Dat jullie met z'n tweetjes naar Kampala zijn gegaan, vind ik erg stoer, maar ben ik toch iets minder blij mee. Maar ook dit straalt weer uit hoe zelfverzekerd jullie zijn geworden en dat jullie je er inmiddels thuis voelen. Complimenten en een dikke kus! xxx -
19 Oktober 2014 - 17:44
Anita:
Tijd van afscheid nemen, dat zal niet meevallen voor jullie. Na best een lange tijd en met heel veel belevenissen en ervaringen en natuurlijk de mensen daar. Ik vind dat jullie het super hebben gedaan.
Lieve groetjes xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
