Zaterdag 4 oktober en zondag 5 oktober
Blijf op de hoogte en volg Dianne en Sophie
05 Oktober 2014 | Oeganda, Kayunga
Ons derde weekend in Oeganda is aangebroken. Vandaag gaan we een Kampala tour doen op de boda boda. Om 10 uur moesten we bij de kerk staan, en laat het nou net om kwart voor 10 vreselijk hard gaan regenen! We stonden toen drijfnat bij de kerk, wachtend op de boda boda's.
Rond kwart over 10 kwamen er twee mannen naar ons toe die ons deze dag gingen rondleiden. Maikel en Apollo zijn ervaren boda boda rijders, dus we waren minder bang dan de eerste keer toen we op een boda zaten.
Behendig gaan ze langs al het verkeer, soms rakelings langs vrachtauto's. Overal rijden auto's, boda's, fietsers en vrachtauto's. Voor ons ziet het er uit als een grote puinhoop, maar zij noemen het 'orginized chaos'.
We reden eerst langs de bahai tempel. Bahai is een geloof afkomstig uit Iran. Ze geloven in één God die de schepper is van het universum. Ze willen een eenheid vormen met alle mensen van de wereld, omdat iedereen hetzelfde is. Mannen en vrouwen zijn gelijk. Onze gids vertelde dat we de verschillende huiskleuren moesten zien als een tuin vol gekleurde bloemen. Allemaal dezelfde bloemen ziet er minder leuk uit dan allemaal verschillende bloemen. De tempel is groot en staat in het midden op een heel groot grasveld met bomen, struiken en bloemen. Het ziet er vredig uit, net zoals het geloof uitstraalt.
Zodra we de poort weer uit gaan, is de vrede weer voorbij. We rijden langs de sloppenwijken van Kampala. Vervallen huisjes, geen elektriciteit, water uit de sloot halen.. Het is hier de normaalste zaak van de wereld.
We rijden door naar de Hindoestaanse tempel. Hier mochten we binnen kijken en foto's maken. We mochten namelijk bij de bahai tempel geen foto's maken binnen. We gingen daarna gelijk door om wat te drinken. We gingen naar een cafeetje op de derde verdieping en konden zo de oude taxistandplaats zien. Ongelooflijk hoeveel mensen, boda's en taxibusjes je hier ziet!
Na ons colaatje zijn we verder gegaan naar de moskee die Khadaffi heeft laten bouwen. Allereerst werden we door een mevrouw omgekleed in alles verhullende kleding. Een omslagdoek als lange rok en een hoofddoek. Dit zorgde voor zoveel hilariteit, dat zelfs toeristen foto's van ons gingen nemen!
Het uitzicht vanuit de toren is prachtig. Je kan heel Kampala bekijken. Toen we weer beneden waren, konden we niet wachten om die hoofddoek af te doen. We moeten zeggen, het is wel leuk om mensen te shockeren als je ineens midden op het plein je hoofddoek af doet. ;)
Als laatst gingen we naar het paleis van de koning. Oeganda heeft een president, maar in elk district is er ook nog een koning. We moesten betalen om het hek binnen te komen, maar het paleis mochten we van binnen niet zien. We moesten ook verplicht een rok aan, want als de koning je zou zien zonder rok en hij vindt je leuk, moet je met hem trouwen (dat was wat ze ons vertelde). We hebben dit uiteindelijk niet gedaan. We hebben toen nog wel een rondje langs de ambassade gedaan en zijn toen richting huis vertrokken.
Eenmaal op de weg naar huis, zagen we een wel heel bekende auto achter ons rijden.. Het was Kagumba. Hij was onderweg vanaf de markt in Kampala.
Toen we weer thuis waren, gingen we gelijk met Kagumba mee. We gaan namelijk de speeltoestellen ophalen!!
De speeltoestellen moesten we uitzoeken en werden vervolgens in een klein vrachtautootje geladen. Wij dachten dat het niet zou passen, maar alle toestellen gingen in de laadbak. Met een paar touwen werd het vastgezet en twee mannen bleven tijdens het rijden in de laadbak zitten.
Eenmaal bij school aangekomen, kwamen er steeds meer kinderen kijken. Ze kwamen naar ons toe om ons te bedanken.
's Avonds zijn we nog wat gaan drinken in de club waar we vorige week ook waren. Mensen kende onze naam nog, terwijl wij dachten dat we ze nog nooit gezien hadden. We waren om 4 uur thuis, terwijl we morgen om 9 uur naar de markt gaan. Oeps...
Zondag stonden we braaf na 4 uurtjes slaap om 8 uur op. Om 9 uur zou Kagumba komen, maar kwam om 10:10 bij ons aan omdat het negen maanden oude kalfje was overleden.
We gingen toen op weg naar Entebbe. Toen we er bijna waren, zagen we een bord met KFC staan. We konden ons geluk niet op en we wisten niet hoe snel we daar heen moesten gaan. Toen Kagumba uitgeladen was, zijn we meteen weg gegaan.
Ongeveer een kwartiertje later zaten we achter ons dienblad met een kipburger, patat en een cola. Top!
Eigenlijk zouden we vandaag naar het strand gaan, maar de zo'n liet zich de hele ochtend niet zien. Dianne heeft allerlei schietgebedjes gedaan en zonnedansjes, en het werkte! Nu was het nog wachten op Kagumba tot hij klaar was op de markt. We hebben toen een kopje thee gedronken en gepraat met een Amerikaanse vrouw die hier vrijwilligerswerk kwam doen.
Rond 3 uur zijn we naar het strand gegaan. Tot ons grote geluk (not) ging James Jam ook mee. Je moet hier betalen om het strand op te mogen. Toen we om ons heen keken, bleken we wel heel erg wit. Bovendien zwom iedereen met zijn kleding aan, en dat waren we juist niet van plan.
Aarzelend bleven we maar eerst in de pastic klapstoel zitten. Het is altijd even 'de knop' omzetten hier. Uiteindelijk zijn we ons toch gaan omkleden en in het water gegaan. Bijna niemand kan hier zwemmen, dus we werden vol verbazing aangestaard toen we ergens zwommen waar we niet konden staan. Dit is wel de ideale manier om van alle mannen af te komen die om de haverklap om ons heen hangen. Ze durven niet verder het water in ;)
Toen we overgehaald werden om iemand zwemles te geven, stonden ze ineens allemaal om ons heen. Er hingen wel vier mensen aan ons beide en tot hen verbazing gingen wij dan toch ook proestend naar de bodem. Wat gek want we kunnen toch zwemmen? Over een paar jaar beginnen we hier wel een zwemschooltje ;)
Na het zwemmen namen we een bordje olie met patat en genoten we van de muziek en ondergaande zon. Kagumba en James hadden blijkbaar een zonnesteek opgelopen, want ze gingen uit het niets radslagen en salto's maken. Als dat maar goed gaat.. ;)
Er komen veel mannen naar ons toe voor een praatje. Ze willen allemaal een 'muzungu' aan de haak slaan. Het maakt niet uit welk karakter je hebt, hoe knap of lelijk je bent, als je maar wit bent. Sophie heeft toen op het strand hier een heel gesprek over gehad, maar kon niet tot Jackson doordringen.
Om 10 uur gingen we naar het vliegveld om Annemieke op te halen. Best gek om daar weer te komen, want over twee weken gaan we weer terug. Je beseft je dan pas dat we eigenlijk best gewend zijn aan het Oegandese leven.
Toen Annemieke er was, gingen we weer terug naar huis. Helaas stonden we in Kampala vast, want er was carnaval geweest. Door al het verkeer waren we pas om half 2 thuis.
Morgen gaan we weer naar school voor de extra lessen en gaan we kijken in het atelier van Emma. We zijn benieuwd!
Rond kwart over 10 kwamen er twee mannen naar ons toe die ons deze dag gingen rondleiden. Maikel en Apollo zijn ervaren boda boda rijders, dus we waren minder bang dan de eerste keer toen we op een boda zaten.
Behendig gaan ze langs al het verkeer, soms rakelings langs vrachtauto's. Overal rijden auto's, boda's, fietsers en vrachtauto's. Voor ons ziet het er uit als een grote puinhoop, maar zij noemen het 'orginized chaos'.
We reden eerst langs de bahai tempel. Bahai is een geloof afkomstig uit Iran. Ze geloven in één God die de schepper is van het universum. Ze willen een eenheid vormen met alle mensen van de wereld, omdat iedereen hetzelfde is. Mannen en vrouwen zijn gelijk. Onze gids vertelde dat we de verschillende huiskleuren moesten zien als een tuin vol gekleurde bloemen. Allemaal dezelfde bloemen ziet er minder leuk uit dan allemaal verschillende bloemen. De tempel is groot en staat in het midden op een heel groot grasveld met bomen, struiken en bloemen. Het ziet er vredig uit, net zoals het geloof uitstraalt.
Zodra we de poort weer uit gaan, is de vrede weer voorbij. We rijden langs de sloppenwijken van Kampala. Vervallen huisjes, geen elektriciteit, water uit de sloot halen.. Het is hier de normaalste zaak van de wereld.
We rijden door naar de Hindoestaanse tempel. Hier mochten we binnen kijken en foto's maken. We mochten namelijk bij de bahai tempel geen foto's maken binnen. We gingen daarna gelijk door om wat te drinken. We gingen naar een cafeetje op de derde verdieping en konden zo de oude taxistandplaats zien. Ongelooflijk hoeveel mensen, boda's en taxibusjes je hier ziet!
Na ons colaatje zijn we verder gegaan naar de moskee die Khadaffi heeft laten bouwen. Allereerst werden we door een mevrouw omgekleed in alles verhullende kleding. Een omslagdoek als lange rok en een hoofddoek. Dit zorgde voor zoveel hilariteit, dat zelfs toeristen foto's van ons gingen nemen!
Het uitzicht vanuit de toren is prachtig. Je kan heel Kampala bekijken. Toen we weer beneden waren, konden we niet wachten om die hoofddoek af te doen. We moeten zeggen, het is wel leuk om mensen te shockeren als je ineens midden op het plein je hoofddoek af doet. ;)
Als laatst gingen we naar het paleis van de koning. Oeganda heeft een president, maar in elk district is er ook nog een koning. We moesten betalen om het hek binnen te komen, maar het paleis mochten we van binnen niet zien. We moesten ook verplicht een rok aan, want als de koning je zou zien zonder rok en hij vindt je leuk, moet je met hem trouwen (dat was wat ze ons vertelde). We hebben dit uiteindelijk niet gedaan. We hebben toen nog wel een rondje langs de ambassade gedaan en zijn toen richting huis vertrokken.
Eenmaal op de weg naar huis, zagen we een wel heel bekende auto achter ons rijden.. Het was Kagumba. Hij was onderweg vanaf de markt in Kampala.
Toen we weer thuis waren, gingen we gelijk met Kagumba mee. We gaan namelijk de speeltoestellen ophalen!!
De speeltoestellen moesten we uitzoeken en werden vervolgens in een klein vrachtautootje geladen. Wij dachten dat het niet zou passen, maar alle toestellen gingen in de laadbak. Met een paar touwen werd het vastgezet en twee mannen bleven tijdens het rijden in de laadbak zitten.
Eenmaal bij school aangekomen, kwamen er steeds meer kinderen kijken. Ze kwamen naar ons toe om ons te bedanken.
's Avonds zijn we nog wat gaan drinken in de club waar we vorige week ook waren. Mensen kende onze naam nog, terwijl wij dachten dat we ze nog nooit gezien hadden. We waren om 4 uur thuis, terwijl we morgen om 9 uur naar de markt gaan. Oeps...
Zondag stonden we braaf na 4 uurtjes slaap om 8 uur op. Om 9 uur zou Kagumba komen, maar kwam om 10:10 bij ons aan omdat het negen maanden oude kalfje was overleden.
We gingen toen op weg naar Entebbe. Toen we er bijna waren, zagen we een bord met KFC staan. We konden ons geluk niet op en we wisten niet hoe snel we daar heen moesten gaan. Toen Kagumba uitgeladen was, zijn we meteen weg gegaan.
Ongeveer een kwartiertje later zaten we achter ons dienblad met een kipburger, patat en een cola. Top!
Eigenlijk zouden we vandaag naar het strand gaan, maar de zo'n liet zich de hele ochtend niet zien. Dianne heeft allerlei schietgebedjes gedaan en zonnedansjes, en het werkte! Nu was het nog wachten op Kagumba tot hij klaar was op de markt. We hebben toen een kopje thee gedronken en gepraat met een Amerikaanse vrouw die hier vrijwilligerswerk kwam doen.
Rond 3 uur zijn we naar het strand gegaan. Tot ons grote geluk (not) ging James Jam ook mee. Je moet hier betalen om het strand op te mogen. Toen we om ons heen keken, bleken we wel heel erg wit. Bovendien zwom iedereen met zijn kleding aan, en dat waren we juist niet van plan.
Aarzelend bleven we maar eerst in de pastic klapstoel zitten. Het is altijd even 'de knop' omzetten hier. Uiteindelijk zijn we ons toch gaan omkleden en in het water gegaan. Bijna niemand kan hier zwemmen, dus we werden vol verbazing aangestaard toen we ergens zwommen waar we niet konden staan. Dit is wel de ideale manier om van alle mannen af te komen die om de haverklap om ons heen hangen. Ze durven niet verder het water in ;)
Toen we overgehaald werden om iemand zwemles te geven, stonden ze ineens allemaal om ons heen. Er hingen wel vier mensen aan ons beide en tot hen verbazing gingen wij dan toch ook proestend naar de bodem. Wat gek want we kunnen toch zwemmen? Over een paar jaar beginnen we hier wel een zwemschooltje ;)
Na het zwemmen namen we een bordje olie met patat en genoten we van de muziek en ondergaande zon. Kagumba en James hadden blijkbaar een zonnesteek opgelopen, want ze gingen uit het niets radslagen en salto's maken. Als dat maar goed gaat.. ;)
Er komen veel mannen naar ons toe voor een praatje. Ze willen allemaal een 'muzungu' aan de haak slaan. Het maakt niet uit welk karakter je hebt, hoe knap of lelijk je bent, als je maar wit bent. Sophie heeft toen op het strand hier een heel gesprek over gehad, maar kon niet tot Jackson doordringen.
Om 10 uur gingen we naar het vliegveld om Annemieke op te halen. Best gek om daar weer te komen, want over twee weken gaan we weer terug. Je beseft je dan pas dat we eigenlijk best gewend zijn aan het Oegandese leven.
Toen Annemieke er was, gingen we weer terug naar huis. Helaas stonden we in Kampala vast, want er was carnaval geweest. Door al het verkeer waren we pas om half 2 thuis.
Morgen gaan we weer naar school voor de extra lessen en gaan we kijken in het atelier van Emma. We zijn benieuwd!
-
08 Oktober 2014 - 19:14
Opanic:
Wat een prachtig verhaal hebben jullie weer gecomponeerd. Zoals jullie je van tijd tot tijd verbazen over dingen die je meemaakt verbaas ik me over de souplesse waarmee jullie, misschien maar ogenschijnlijk, op al die ervaringen reageren.
Ik denk wel dat het hier in Nederland misschien toch wel een beetje saai zal zijn. Maar dat zal toch ook wel weer wennen.
We zijn hier langzamerhand een beetje in de herfst beland. Regen en wind. De warmere kleren kunnen uit de kast.
Wel fijn dat jullie ons steeds deelgenoot maakt van de ervaringen die je opdoet.
Hartelijke groeten van Opanic. -
08 Oktober 2014 - 20:29
Greet Jonker:
Hoi dames,
Wat een verhaal zeg.
Hilarisch om je steeds te verkleden, kan me voorstellen dat de mensen met open mond stonden te kijken.
Je went gauw aan andere normen en gewoontes, hoewel, aan die kleine kruipertjes????
Hebben jullie al foto's van de speeltoestellen gemaakt ?
Ben benieuwd hoe ze er uit zien.
Wanneer gaan jullie op safari, ik dacht morgen de negende toch, ik kan het natuurlijk wel even opzoeken uit jullie andere berichten, zal ik maar doen.
Als jullie morgen gaan, dan heel veel plezier en doe voorzichtig, tijgers zijn geen poesjes hoor.
Tot de volgende keer.
groetjes oma -
08 Oktober 2014 - 22:08
Philip:
Hoi dames,
Zwemmen?!?!?!? Waar hebben jullie dan gezwommen en weten jullie wat daar allemaal nog meer zwemt? Het is natuurlijk wel Afrika he (krokodillen enzo). Maar goed, jullie hebben vast in een zwembad bij een hotel gezwommen, toch? Zeg dat het zo is.
Fijn dat jullie de KFC zijn tegengekomen. Eindelijk even het buikje rond eten met wat lekkers zonder de plaatselijke fauna in je eten tegen te komen.
Leuk dat de speeltoestellen een succes was bij de kinderen. Het zal voor jullie extra leuk zijn om te zien hoeveel plezier ze daaraan zullen beleven, dan weet je waar je al die moeite voor hebt gedaan.
Nou, morgen op pad, op safari. Ik ben benieuwd wat jullie allemaal te zien zullen krijgen. Maak maar lekker veel foto's! Heel veel plezier en geniet ervan.
Hartelijke groeten en tot horens,
Philip -
08 Oktober 2014 - 22:09
Philip:
Hoi dames,
Zwemmen?!?!?!? Waar hebben jullie dan gezwommen en weten jullie wat daar allemaal nog meer zwemt? Het is natuurlijk wel Afrika he (krokodillen enzo). Maar goed, jullie hebben vast in een zwembad bij een hotel gezwommen, toch? Zeg dat het zo is.
Fijn dat jullie de KFC zijn tegengekomen. Eindelijk even het buikje rond eten met wat lekkers zonder de plaatselijke fauna in je eten tegen te komen.
Leuk dat de speeltoestellen een succes was bij de kinderen. Het zal voor jullie extra leuk zijn om te zien hoeveel plezier ze daaraan zullen beleven, dan weet je waar je al die moeite voor hebt gedaan.
Nou, morgen op pad, op safari. Ik ben benieuwd wat jullie allemaal te zien zullen krijgen. Maak maar lekker veel foto's! Heel veel plezier en geniet ervan.
Hartelijke groeten en tot horens,
Philip -
08 Oktober 2014 - 22:13
Jacqueline:
Hallo meiden
Wat een prachtig verhaal weer, ik kan me nog een programma op tv herinneren waar een koning uit een Afrikaans land op zoek ging naar een geschikte vrouw! maar goed dat jullie niet naar binnen zijn gegaan en zeker niet zonder rok! voor je het weet waren jullie geschikt als vrouw van de koning.
Ik kijk ook vol verwondering naar de prachtige foto's van jullie en inderdaad wat een contrast in huidskleur jullie zullen zeker alle aandacht van de bevolking hebben gehad in badkleding.
De weken vliegen voorbij het is fijn dat jullie je draai hebben gevonden, en kunnen genieten van alles wat jullie meemaken. Ik kijk weer uit naar het volgende verslag,en veel plezier tijdens de safari!
groetjes
Jacqueline -
09 Oktober 2014 - 16:42
Thea Schiefer:
Hallo Sophie en Dianne, wat een heerlijk verslag van jullie weekeinde. Ik kan me indenken dat je je ogen uitkijkt op alle moois en ook het niet zo moois. De fotos maken jullie verhaal nog indrukwekkender. Het lijkt me dat jullie niet aan veel slapen toekomen, maar dat kun je waarschijnlijk wel inhalen als je weer thuis bent. Is de taal die jullie met de inheemse bevolking gebruiken Engels? Ik zit verbaasd te kijken naar de engelse texten op die ene foto, waarschijnlijk in Kampala. Ik begrijp dat jullie vandaag op safari zijn. Ik wens je mooi weer en een heleboel plezier. Bedankt voor jullie journaal. Groetjes en tot de volgende keer. TT -
09 Oktober 2014 - 21:00
Tineke:
Hallo meiden,
Wat een leuk verslag weer! Wat maken jullie toch veel mee. Ik denk dat jullie het allemaal echt gaan beseffen als jullie weer thuis zijn. Denk dat jullie dat best een beetje heimwee zullen hebben.
Dit is echt een ervaring om nooit te vergeten. Super dat jullie je blog zo goed bijhouden, echt knap! En er ook nog eens leuke foto's bijzetten, goed hoor :-)! Jullie doen er mij er in ieder geval een groot plezier mee!
Wat heerlijk dat jullie even konden zwemmen. Kan me wel voorstellen dat het even een moeilijk momentje was om daar in je bikini te staan. Zal vast veel bekijks hebben opgeleverd haha!
Nog heel veel plezier de komende weken!
Kan niet wachten op de verhalen van jullie safari!!
Liefs, Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
