Zaterdag 20 september en zondag 21 september
Blijf op de hoogte en volg Dianne en Sophie
21 September 2014 | Oeganda, Kayunga
We willen iedereen bedanken voor de leuke berichtjes onder de blog en op Facebook. Dit doet ons wel goed, omdat we een aardige beproeving moeten doorstaan hier. We hebben vanaf donderdag al een stroomstoring. Elke dag doen we schietgebedjes, dansjes en zeggen we hoopvolle woorden voordat we de lichtschakelaar omzetten. Tot nu toe heeft het nog niet veel opgeleverd helaas ;) Sinds vanochtend hebben we zelfs ook geen water meer. Gelukkig hebben we aardige buren waar we onze telefoons even konden opladen.
Eerst even over gister. We zijn toen met Kagumba naar de markt geweest in Kampala. Hij verkoopt daar samen met Eddy en Freddy de eieren, kaas, pesto en kwark van de boerderij. Het was een kleine markt, maar er waren zo veel muzugu's dat zelfs wij er bang van werden. Naast ons stond James. James verkoopt jam. Strawberry passion, banana vanilla rum.. Nadat Dianne een hele fotoserie van hem moest maken, probeerde hij ons naar zijn kraampje te lokken. Toen we dat niet deden kwam hij naar ons om iets te geven. Dianne zei: 'You can show it.' Waarop hij zei: 'don't show, give!' Hij kwam terug met een bruine papieren zak en zei: 'it's for you and your sister.' Er zat een appel en een cakje in, maar op de achterkant had hij zijn telefoonnummer geschreven. Aha, zo werkt dat dus ;)
Toen we weer op de terugweg waren, moest Kagumba 'iets' ophalen in een grote villa. De deur van de auto ging open, en daar zagen we een puppy. Freddy (of Eddy) zette het beestje bij zijn voeten, maar wij drongen er op aan om hem bij ons neer te zetten. Zo ging de terugweg wel erg snel! We hebben haar ook een naam gegeven, Happy.
Kagumba ging die avond voor ons koken. We waren alleen vergeten uien te kopen, dus Sophie is nog even snel voor het donker naar de markt gegaan. Op het menu stond een Afrikaans gerecht, maar deze was wel heel lekker! Aardappel, tomatensaus, eggplant (?), paprika, ui en kip.
De volgende dag werden we wakker zonder water. Nou hebben we 4 dagen geen stroom, maar geen water is helemaal tobben. We hebben toen Theo maar gebeld. Hij zou er voor zorgen dat er iets geregeld werd, maar in de tussentijd moeten we het doen met de jerrycans van de bewaker. Theo belde gelukkig niet veel later met goed nieuws. Allereerst zou de elektriciteit er vanavond weer zijn, en het water een paar uur later. Eerst zien dan geloven ;)
Om 12 uur hadden we afgesproken met Grace ( is de leerkracht van P2 op de bondekoschool), want ze had ons uitgenodigd voor een lunch. We liepen langs de sugercane plantage, bananenplantage en de maisplantage. Uiteindelijk kwamen we bij haar huis aan. Haar huis bestaat uit 1 kamer. In deze kamer staat een bed, een bankstel en een tv. Geen kledingkast, keuken of badkamer. We werden hartelijk ontvangen door haar dochter. Ze studeert ergens anders, maar komt eens in de zoveel tijd langs om te helpen met de huishoudelijke taken. Na wat kletsen kwam er eerst een fles met zelfgemaakte passievruchtsap. Dat was best lekker! Onze stemming veranderde helaas toen we zagen wat we als lunch aangeboden kregen. Rijst, aardappelen, bonen en.. lever! We durfde elkaar niet meer aan te kijken, dus we kregen stilzwijgend ons bord op schoot. Eerst een hap, daarna weer veel drinken en de volgende hap.. Sophie heeft het uiteindelijk helemaal opgegeten, heeft verkouden zijn toch nog een voordeel. We kregen daarna nog een banaan, Sophie nog een bordje honing tegen het hoesten en Dianne een rozenkrans. Ach, aan gastvrijheid zal het niet liggen.
Rond kwart voor vier zijn we weggegaan naar huis. Eerst even die smaak van dat eten wegspoelen. Tot onze verbazing deed het water het! Na een paar minuten zagen we licht flikkeren en toen... We hebben weer stroom! We hebben toen wel wat vreugdedansjes gedaan onder het geluid van de ringende deurbel.
Tegen 4 uur zijn we weer weg gegaan naar de Boerderij om even met Theo te praten. Het was een leuk en gezellig gesprek in een onwijs mooie omgeving. Bij thuiskomst hebben we onze blog bijgewerkt aangezien deze erg achterliep van de afgelopen dagen. Verder hebben we onze zelf meegenomen noodles gegeten en onze lessen van morgen voorbereid. Engels en Rekenen in P2 staat op de planning. Ook krijgen we nog vaak bezoek van salamanders, mieren, spinnen en niet te vergeten kakkerlakken. Eenzaam zijn we dus zeker niet! :) Hierbij is week één afgesloten en zijn we klaar voor week twee.
Eerst even over gister. We zijn toen met Kagumba naar de markt geweest in Kampala. Hij verkoopt daar samen met Eddy en Freddy de eieren, kaas, pesto en kwark van de boerderij. Het was een kleine markt, maar er waren zo veel muzugu's dat zelfs wij er bang van werden. Naast ons stond James. James verkoopt jam. Strawberry passion, banana vanilla rum.. Nadat Dianne een hele fotoserie van hem moest maken, probeerde hij ons naar zijn kraampje te lokken. Toen we dat niet deden kwam hij naar ons om iets te geven. Dianne zei: 'You can show it.' Waarop hij zei: 'don't show, give!' Hij kwam terug met een bruine papieren zak en zei: 'it's for you and your sister.' Er zat een appel en een cakje in, maar op de achterkant had hij zijn telefoonnummer geschreven. Aha, zo werkt dat dus ;)
Toen we weer op de terugweg waren, moest Kagumba 'iets' ophalen in een grote villa. De deur van de auto ging open, en daar zagen we een puppy. Freddy (of Eddy) zette het beestje bij zijn voeten, maar wij drongen er op aan om hem bij ons neer te zetten. Zo ging de terugweg wel erg snel! We hebben haar ook een naam gegeven, Happy.
Kagumba ging die avond voor ons koken. We waren alleen vergeten uien te kopen, dus Sophie is nog even snel voor het donker naar de markt gegaan. Op het menu stond een Afrikaans gerecht, maar deze was wel heel lekker! Aardappel, tomatensaus, eggplant (?), paprika, ui en kip.
De volgende dag werden we wakker zonder water. Nou hebben we 4 dagen geen stroom, maar geen water is helemaal tobben. We hebben toen Theo maar gebeld. Hij zou er voor zorgen dat er iets geregeld werd, maar in de tussentijd moeten we het doen met de jerrycans van de bewaker. Theo belde gelukkig niet veel later met goed nieuws. Allereerst zou de elektriciteit er vanavond weer zijn, en het water een paar uur later. Eerst zien dan geloven ;)
Om 12 uur hadden we afgesproken met Grace ( is de leerkracht van P2 op de bondekoschool), want ze had ons uitgenodigd voor een lunch. We liepen langs de sugercane plantage, bananenplantage en de maisplantage. Uiteindelijk kwamen we bij haar huis aan. Haar huis bestaat uit 1 kamer. In deze kamer staat een bed, een bankstel en een tv. Geen kledingkast, keuken of badkamer. We werden hartelijk ontvangen door haar dochter. Ze studeert ergens anders, maar komt eens in de zoveel tijd langs om te helpen met de huishoudelijke taken. Na wat kletsen kwam er eerst een fles met zelfgemaakte passievruchtsap. Dat was best lekker! Onze stemming veranderde helaas toen we zagen wat we als lunch aangeboden kregen. Rijst, aardappelen, bonen en.. lever! We durfde elkaar niet meer aan te kijken, dus we kregen stilzwijgend ons bord op schoot. Eerst een hap, daarna weer veel drinken en de volgende hap.. Sophie heeft het uiteindelijk helemaal opgegeten, heeft verkouden zijn toch nog een voordeel. We kregen daarna nog een banaan, Sophie nog een bordje honing tegen het hoesten en Dianne een rozenkrans. Ach, aan gastvrijheid zal het niet liggen.
Rond kwart voor vier zijn we weggegaan naar huis. Eerst even die smaak van dat eten wegspoelen. Tot onze verbazing deed het water het! Na een paar minuten zagen we licht flikkeren en toen... We hebben weer stroom! We hebben toen wel wat vreugdedansjes gedaan onder het geluid van de ringende deurbel.
Tegen 4 uur zijn we weer weg gegaan naar de Boerderij om even met Theo te praten. Het was een leuk en gezellig gesprek in een onwijs mooie omgeving. Bij thuiskomst hebben we onze blog bijgewerkt aangezien deze erg achterliep van de afgelopen dagen. Verder hebben we onze zelf meegenomen noodles gegeten en onze lessen van morgen voorbereid. Engels en Rekenen in P2 staat op de planning. Ook krijgen we nog vaak bezoek van salamanders, mieren, spinnen en niet te vergeten kakkerlakken. Eenzaam zijn we dus zeker niet! :) Hierbij is week één afgesloten en zijn we klaar voor week twee.
-
24 September 2014 - 12:06
Danny :
Hoi meiden,
Zo dat was me het weekje wel zo te lezen hebben jullie je er goed door heen geslagen.
Hoop dat jullie de komende weken wat minder tegenslagen hebben zodat jullie nog meer kunnen genieten van de kinderen.
Als je dit leest denk je zo die zitten echt in een andere wereld, en als we dan whats appen lijkt het net of je gewoon thuis zit.
Nou wenst jullie succes en kijk al weer uit naar het volgende verslag.
Groetjes Danny& Peter -
24 September 2014 - 12:31
Monique Saija:
Nou meiden....maar hopen dat de volgende weken wat sneller voorbij zijn?...Aan de andere kant is dit natuurlijk een heel groot avontuur dus probeer er ook een beetje van te genieten! ! -
24 September 2014 - 15:07
Jacqueline:
Hallo Dianne en Sophie,
Wat is dit leuk om jullie reisverslagen te lezen, en wat maken jullie een hoop mee! Ik denk dat wij ons hier in t veilige, rijke Nederland best wel eens mogen realiseren dat wij het hier super goed hebben. Een douche pakken en eten koken op gas of electra allemaal vanzelfsprekend! Natuurlijk leren jullie er daar mee omgaan en zal het op ten duur ook gewend zijn, maar jullie moeten het op dit moment wel doen. Respect hoor en dan nog maar te zwijgen over de verhalen die jullie aan moeten horen van de kinders daar! Ook dan besef je dat gelukkig de meeste kinderen hier in Nederland het zo goed hebben, en dat ze helemaal niet mogen klagen.
Jullie doen fantastisch werk en dat zal zeker ten goede komen voor jullie toekomst! Geniet van alles, van de kids daar en van het land. Hopelijk werken jullie schietgebedjes en blijft de stroom het doen en hebben jullie water. Nog een hele fijne tijd in Oeganda! -
24 September 2014 - 15:49
Greet Jonker:
Nou het laatste verslag gelezen, het is net een boek, spannend, hoe zal het aflopen, enz.
Als jullie geen onderwijzeres worden kunnen jullie altijd nog boeken gaan schrijven want dat kunnen jullie net zo goed als les geven.
Het is zo leuk om jullie verhalen te lezen, al zijn sommige dingen natuurlijk helemaal niet leuk.
Wat een leuk hondje zeg, je zou hem/haar zo meenemen, jullie hebben toch ruimte over in de koffer als jullie al je spulletjes hebben uitgedeeld, ben heel benieuwd hoe jullie dat gaan doen.
Misschien moeten jullie wat meer dansjes instuderen, geen regendansjes maar licht- en waterdansjes b.v.
Ik kan me voorstellen dat jullie lever niet lekker vinden, ik vind het ook vreselijk, je wordt er misselijk van, bbbrrrrr.
Nou groetjes en tot horen, Oma -
24 September 2014 - 18:40
Tineke:
Chi kati Dianne & Sophie,
Wat zullen jullie je opgelaten hebben gevoeld bij Grace, de lerares, toen er lever op jullie bordjes lag! Wanneer iemand met zo weinig geld dat voor jullie heeft gemaakt, kun je het met goed fatsoen niet laten staan...... maar ja, als je ter plekke over moet geven is ook niet fijn.
Wat fijn dat jullie weer stroom hebben! 4 dagen zonder stroom is echt lang, vooral als je 's avonds nergens anders naar toe kan. Ik had echt met jullie te doen hoor!
Leuk dat jullie Theo, de directeur hebben ontmoet en dat het zo gezellig was.
Wat een leuke naam trouwens voor de pup ''Happy'' :-) echt leuk!
Nou, inmiddels zitten jullie alweer halverwege de tweede week. Ben benieuwd naar jullie nieuwe avonturen!
Mweeraba mama Tineke
Haha, geprobeerd een paar woordjes Oegandees op te zoeken, hebben jullie al wat woordjes geleerd?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
