Woensdag 24 september

Vandaag was een erg productief dagje. We hebben de hele dag aan onze verslagen en aan ons blog gewerkt!
Vanmorgen waren we al erg actief bezig. Sophie stond vroeg op om te wassen (ja, in een teiltje) en Dianne maakte een ontbijtje.
Eva was vandaag naar het ziekenhuis met een meisje waarvan ze vermoeden dat ze HIV heeft. Dit meisje heeft nog 4 broertjes en 1 zusje, dus als de uitslag van de HIV test positief is..
Wij hebben de hele dag in Eva haar kantoor gezeten. Tijdens de lunch hadden we eigenlijk niet zo'n honger, dus we besloten te blijven zitten. Alle leerkrachten liepen langs, maar ze zagen ons niet. Misschien vergeten ze ons wel! We vinden het zo onbeleefd om eten af te slaan, maar we krijgen het zeker niet op.
We hoorden voetstappen.. Zullen we onder de tafel gaan zitten? Toen we besloten om dat niet te doen, stond de geliefde dame van de keuken al voor onze neus. Helaas inclusief twee volle borden. Lief lachend namen we de borden aan. Het is heel aardig dat ze het maakt en ook nog komt brengen, maar we krijgen het gewoon niet op.
Na de lunch professioneel te hebben verdeeld, zijn we verder gegaan met typen. Opeens kwam Eva binnen. We zagen al aan haar dat er iets niet goed was. In het ziekenhuis kreeg Eva te horen dat haar oom overleden was. Haar oom was een soort vader voor haar, want ze is daar opgegroeid. Hij was vergiftigd. We wisten even niet wat te zeggen. Soms is die taalbarriere wel groot. In het Nederlands is het al moeilijk om de goede woorden te vinden, laat staan in net Engels. We hebben een arm om haar heen geslagen en een glaasje water gegeven.
Toen we buiten liepen, zagen we George. Hij had ons niet gezien tijdens de lunch, dus hij vroeg waar we waren. Hij zei dat hij zichzelf de liefdevolle vraag had gesteld: 'Where are those people?' Ehm.. George.. THOSE people? We wilden ons bijna opnieuw gaan voorstellen ;)
Na school (15:20) gingen een aantal kinderen zingen. Ze zaten in het grasveld en even later gingen ze dansen. Het was onwijs mooi om te horen!

De foto's zullen we later plaatsen, want we hebben alleen internet op onze telefoons.

Na het zingen zijn we naar Grace gegaan. Ze is altijd in voor een praatje of om ons typische Afrikaanse dingen te laten proeven. Dit keer was het thee. Het was erg lekker! Ze gaf ons ook nog advies over de prijzen op de markt. Wij hebben namelijk geen idee wat alles kost. In de supermarkt is het makkelijk, want dat zijn vaste prijzen. Aardappelen zijn 2000 shilling, uien 500 shilling, bananen 3500 shilling en brood is 2000 shilling.
We kochten aardappelen op de markt en gingen naar huis. De aardappelen waren niet zo'n succes. Ze zagen binnenin groen met rode stippen. Kagumba vroeg al of we zeker wisten dat we aardappelen gekocht hadden ;)
Die dag zijn we ook nog even naar Theo geweest. We hebben het met hem nog even over de speeltoestellen gehad, maar hij liet het volledig aan ons over. Hij vroeg wel of wij konden helpen met het opruimen van de schoenendozen. Hij krijgt wel eens pakketjes van een schoenendozenactie. Kinderen moeten dan een schoenendoos vullen en die wordt dan opgestuurd naar Afrika. Natuurlijk willen wij helpen! Dit gaat morgen na school gebeuren.
Eenmaal thuis werden we verrast door een salamander in de kamer. Dianne heeft wel een half uur staan meppen met een bezem tegen het plafond, terwijl Sophie dit keer lachend toekeek. Toen het beest eindelijk uit ons zicht verdween zijn we gaan slapen.